Pałac jest drewniany, oszalowany, na podmurówce, zbudowany na planie krzyża greckiego – korpus główny o kształcie oktagonalnym, do którego dobudowano cztery niższe skrzydła. Elewacja pomalowana jest na kolor tzw. żółci cesarskiej (niem. Kaisergelb). Całe wnętrze korpusu głównego zajmuje wielka, trójkondygnacyjna sala o ozdobnym stropie, wsparta na filarze mieszczącym przewody kominowe z kominków, przyozdobiona trofeami myśliwskimi. Dawniej odbywały się w niej koncerty. Jedno ze skrzydeł mieści klatkę schodową wiodącą na wewnętrzne balkony, prowadzące do pokoi mieszkalnych w pozostałych trzech skrzydłach.

Gościem Antoniego Radziwiłła w Antoninie był Fryderyk Chopin (dwukrotnie, w 1827 i 1829). Na elewacji pałacu znajduje się tablica upamiętniająca te wizyty, a przy wejściu na teren pałacowy umiejscowiony jest pomnik kompozytora. W latach 1939–1944 pałac był własnością Adolfa Hitlera po podarowaniu go w 1939 roku przez ówczesnego właściciela, księcia Michała Radziwiłła

Pałac remontowany w latach 1975–1978 staraniem Jerzego Waldorffa, obecnie hotel i restauracja. Nagrodzony za renowację nagrodą Europa Nostra’ 94.

Wokół rozległy park w stylu angielskim ze stawem i pomnikowymi drzewami. Na środku stawu, na wysepce, znajduje się wykonany z białego marmuru nagrobek córek Antoniego Radziwiłła – Fryderyki Heleny i Luizy.

W pobliżu także zabytkowe zabudowania utrzymane w stylu tyrolskim.

Miejsce koncertów Międzynarodowego Festiwalu „Chopin w barwach jesieni”.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons