Data wybudowania pierwszego kościoła w Łoźnicy jest nieznana. W 1772 na miejscu starego kościoła wybudowano nową, ryglową świątynię, która dotrwała do naszych czasów. Jej fundatorem był wywodzący się z tej ziemi proboszcz katedry kamieńskiej Bogusław Henning von Köller. W kościele wybudowany został dla niego grobowiec. Około połowy XIX w. do kościoła dobudowano kaplicę grobową, która obecnie pełni funkcję zakrystii. Do zakrystii przylega współczesna, bezstylowa przybudówka, która pierwotnie pełniła funkcję salki katechetycznej.

Kościół posiada trzykondygnacyjną, ryglową wieże, przykrytą dachem namiotowym. Wieża jest węższa od korpusu nawowego. Po II wojnie światowej kościół został poświęcony 25.05.1946.

W dniu 5 grudnia 1963 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 405 (nowy numer A-1270).


Kościół posiadał pierwotnie wyposażenie barokowe. Z obecnego wyposażenia na uwagę zasługuje:

barokowa ambona
empora chórowa z prospektem organowym z XVIII w.
figury aniołów w prezbiterium
dekoracyjna oprawa wejścia do dawnej kaplicy grobowej






Opis skopiowano z wikipedii.