Świątynia została wzniesiona z cegły w latach 1876-1878 dla istniejącej od 1870 roku parafii katolickiej w mieście jako trzeci kościół w mieście (po ewangelickich kościołach: miejskim oraz tzw. Polskim). Wieża została zbudowana w 1903 roku. Wzniesiono ją na rzucie prostokąta, nakryta jest spiczastym hełmem. Budowla nosiła wcześniej wezwanie świętego Wojciecha, a także Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kościół reprezentuje styl neogotycki. Składa się z nawy z zewnętrznymi przyporami oraz wielobocznego prezbiterium. Do wyposażenia świątyni należą zabytkowe organy oraz neogotyckie ołtarze.

Po II wojnie światowej jednym z pierwszych proboszczów w Prabutach był franciszkanin i jasnowidz Czesław Klimuszko, który rozpoczął remont tej świątyni.

W 1878 roku, firma organmistrzowska Augusta Terletzkiego z Elbląga zbudował dla kościoła 12 głosowy instrument z mechaniczną trakturą i wiatrownicami zasuwowo-klapowymi. Najprawdopodobniej uległ zniszczeniu podczas działań wojennych.

Po 1945 roku do kościoła zostały sprowadzone organy z oddalonego o ok. 10 km kościoła w Gdakowie. Jest to instrument firmy Orgelbauanstalt B. Grüneberg ze Szczecina, z 1910. Oznaczony jest numerem opus 623.




Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Karrollajna, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons