Obiekt został zaprojektowany i wzniesiony w latach 1859–1860 przez Teofila Mateckiego i Stanisława Hebanowskiego (ten drugi był konkurentem Gustava Schultza[4]) na posesji, która sięga aż do ulicy Wysokiej. Sztukaterie wykonał Antoni Krzyżanowski[5]. Budynek stanowił zabezpieczenie finansowe dla pierwszego poznańskiego pomnika Adama Mickiewicza odsłoniętego tu 7 maja 1859. Był też architektonicznym tłem dla tego monumentu. Mieścił sześć mieszkań, z czego trzy były luksusowe i obszerne[3]. Współcześnie i długie lata później uważany był za jeden z najelegantszych adresów w mieście[4]. Budynek był modernizowany w 1881 i rozbudowywany w 1899[5]. W 1892 budynek nabyła rodzina Wicherkiewiczów, a Bolesław Wicherkiewicz otwarł w nim klinikę okulistyczną, w której m.in. leczył jaskrę. Niszczejącą po wojnie kamienicę w 2012 zakupiła poznańska rodzina Jedlińskich i wyremontowała ją do 2015[2].




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Four.mg, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons