Ośrodek powstał z inicjatywy Józefa Sikorskiego. W 1831 ogłoszony został nabór do szkoły i 28 stycznia 1832 zostali zapisani pierwsi uczniowie.

Nauka odbywała się w przy Seminarium Nauczycielskim na Śródce w budynku poklasztornym zakonu reformatów. Pierwszym dyrektorem Zakładu był Stefan Gruszczyński.

W latach 1836–1837 wybudowano nowy budynek szkoły obok istniejącego. Przebudowy budynków miały miejsce w latach 30. XIX wieku w związku z budową fortyfikacji w Poznaniu (m.in. Bramy Bydgoskiej). W 1874 Zakład otrzymał budynki po Seminarium Nauczycielskim które przeniosło siedzibę do Rawicza. W 1905 rozbudowano Zakład (gmach szkoły budowano według planów szkoły przy ul. Cegielskiego, a salę gimnastyczną według planów sali przy ul. Wyspiańskiego).

W 1922 Zakład uruchomił filię w Kościanie (funkcjonowała do 1934). W latach 1923–1926 przebudowano i remontowano budynki szkolne. W 1927 zelektryfikowano szkołę.

Podczas ostatnich walk II wojny światowej budynki Zakładu zostały zniszczone w około 50%. Odbudowano je i oddano do użytku w lipcu 1947. W 1946 otwarto w ośrodku pierwszą w Polsce poradnię ortofoniczną.

Od 1961 do 1980 ośrodek posiadał filię w Poznaniu przy ul. Mariackiej 24/28. Przeznaczona ona była dla dzieci niesłyszących i jednocześnie upośledzonych umysłowo. W 1970 na terenach ogrodu szkolnego zorganizowane zostały boiska. W styczniu 2014 na strychu jednego z budynków odnaleziono zbiór materiałów archiwalnych dotyczących historii szkoły i Śródki. Pośród tysięcy obiektów był m.in. akt założenia szkoły, inne dokumenty, w tym XVIII-wieczne, a także bogata kolekcja zdjęć, z których najstarsze pochodziło z 1858, a zatem z czasów początków fotografii.

We wrześniu 2021 ośrodek został przejęty od miasta Poznania przez samorząd województwa wielkopolskiego.






Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: MOs810, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons