Gmach, posiadający trzy elewacje wychodzące na ulice Świętosławską, Gołębią i Klasztorną, powstał w XVIII wieku i jest wpisany do rejestru zabytków.

Do XVIII wieku w tym miejscu przy ul. Gołębiej istniało tzw. Stare Kolegium, szkoła jezuicka uruchomiona w XVI wieku przez biskupa Adama Konarskiego, jeden z ważniejszych ośrodków życia umysłowego i kulturalnego I Rzeczypospolitej, o ambicjach szkoły wyższej. Po 1735 roku, gdy wzniesiono nowy gmach kolegium jezuickiego, zachowany do dzisiaj jako siedziba Urzędu Miejskiego, budynek Starego Kolegium został wyburzony, po czym na jego miejscu przy ul. Gołębiej wzniesiono istniejącą obecnie budowlę, w której również działała szkoła jezuicka.

W 1773 roku, po kasacie zakonu, budynek przejęła Komisja Edukacji Narodowej i przeznaczyła na Wojewódzką Szkołę Narodową. W okresie Księstwa Warszawskiego w gmachu mieściła się Szkoła Departamentowa, po 1815 roku przekształcona w gimnazjum. W późniejszym okresie, do 1858 roku, budynek stanowił siedzibę Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W latach 1923–1933 zajmowała go szkoła sztuk zdobniczych.

Od 2008 roku na wewnętrznym dziedzińcu szkoły stoi rzeźba „Tancerka” autorstwa Małgorzaty Kopczyńskiej.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: A.Savin, CC BY-SA 3.0 , Wikimedia Commons