fbpx

Ginekologiczno-Położniczy Szpital Kliniczny UM

Szczegóły atrakcji

Id Atrakcji: 23267
Wyświetlenia: 91
W kategoriach: Inne budowle
Lokalizacja: Poznań
0.00 ( 0 głosów )

Opis

Zabytkowy budynek wzniesiony w 1901 roku.
Zaprojektowany przez Heinricha Grüdera na zakupionej w 1897 działce (wtedy poza granicami administracyjnymi Poznania), według Marcina Libickiego bez specjalnego polotu. Jan Skuratowicz usprawiedliwia rustykalny charakter obiektu, jego położeniem – na skraju ówczesnego miasta. Obiekt zbudowano w latach 1900-1903 na planie prostokąta z nietynkowanej cegły i z trzema ryzalitami. Od strony ul. Bukowskiej powstała kaplica z kostnicą. Pokoje chorych umieszczono od podwórza (cisza), a gabinety lekarskie od strony ulicy. Rozbudowany w latach 1912-1913 o nowe skrzydło, według projektu Fritza Teubnera. Styl tej części był lekko klasycyzujący i łączył nagą cegłę z tynkiem. Nawiązywał do architektury XVIII-wiecznej. Przed I wojną światową w całym szpitalu było 200 łóżek.

W 1927 rozstrzygnięto konkurs na kolejną rozbudowę, spowodowaną zwiększającymi się potrzebami miasta. W konkursie udział wzięli: Marian Andrzejewski (Poznań), Marian Adam Pospieszalski (Poznań), Adam Ballenstaedt (Poznań), Stefan Cybichowski (Poznań), Czesław Przybylski (Warszawa) i Witold Minkiewicz (Lwów). Wygrał M. Pospieszalski. Projekty publikowano w numerze 11/12/1927 Architektury i budownictwa. Zwycięskiego dzieła nigdy nie zrealizowano (najpierw z uwagi na Wielki kryzys, a potem II wojnę światową).

W 1928 sprowadzono do placówki 50 mg radu – był to pierwszy w Polsce szpital, który wprowadził promieniolecznictwo nowotworów złośliwych w ginekologii.

W czasie okupacji niemieckiej zbudowano na terenach szpitalnych bunkier i dwa baraki. W 1945, wycofujący się z miasta esesmani podpalili szpital, jednak ogniska pożaru udało się ugasić pod kierunkiem doktora Bogdana Kentzera[1].

W 1953 dobudowano izbę przyjęć i salę wykładową. Ponowna rozbudowa nastąpiła w latach 1987-1999, kiedy to pod kierunkiem Piotra Namysła zrealizowano budynek diagnostyczno-zabiegowy i nową izbę przyjęć. Był to okres rodzącego się w Polsce postmodernizmu – obiekty dostosowano więc do reszty zabytkowego kompleksu (zastosowano m.in. cegłę i odlewy architektoniczne z betonu).





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons

Lokalizacja

Poznań, wielkopolskie
Polna 33

Ocena

Ocena

Oceny użytkowników

Zaloguj się aby ocenić