Zbudowany według projektu Adama Ballenstaedta z wystrojem rzeźbiarskim Mieczysława Lubelskiego. W zdobieniu fasady, oprócz nawiązań do baroku pojawiają się ślady prądów ekspresjonistycznych. Niektóry uważają dekorację budynku za niemal doskonały przykład neobarokowego zdobnictwa.


Na kompleks składają się trzy gmachy:
- centralny (ul. Słowackiego 19/21), mieści instytucje kultury: salę widowiskową, sale warsztatowe oraz restaurację "Tramwajarz",
- boczne (ul. Kochanowskiego 8 i ul. Reya 5), mieszczą mieszkania pracownicze.

Dom Tramwajarza był miejscem integracji wielu pokoleń pracowników poznańskiej komunikacji miejskiej. W sali widowiskowej od listopada 2002 roku mieściło się kino studyjne Amarant, publicznie dostępne. Kino posiadało 80 miejsc. Z uwagi na niską frekwencję zostało w styczniu 2010 roku zamknięte. Obecnie Dom Tramwajarza należy do Miasta Poznania. Od marca 2015 do lipca 2017 roku operatorem obiektu była Fundacja Centrum Amarant, prowadząca we wnętrzu budynku działalność kulturalną. Od 1 sierpnia 2017 roku operatorem budynku jest Estrada Poznańska.

We wnętrzu swoje siedziby mają także Rada Osiedla Jeżyce oraz Orkiestra Miejska. We wnętrzu znajduje się dębowa tablica poświęcona pamięci poległym, straconym i zmarłym pracownikom Poznańskiej Kolei Elektrycznej.

W 2016 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.



Zdjęcia: Radomil, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons