Plac kształtował się już od XV wieku, wraz z lokacją zespołu klasztornego Bernardynów (obecnie Franciszkanów). Całość została uregulowana w latach 1804-1805 wraz z regulacją części śródmieścia. Następnie uregulowano ulicę Garbary i wytyczono ulicę Długą. Proces urbanistycznego planowania zwieńczono zwieńczono budową zespołu mieszkaniowego przy Placu Bernardyńskim autorstwa Ludwika Frankiewicza i Liceum Marii Magdaleny. W latach 1938-39 przebito arterię średnicową, łącząc centrum z Garbarami. W 1891 roku odbył się tu pierwszy obchód pierwszomajowy w Poznaniu. Na Placu Bernardyńskim zbudowano także pierwszą w Poznaniu salę gimnastyczną.





Opracowano na podstawie wikipedii.