Budynek wzniesiono według projektu Heinricha Kocha. Stylowo nawiązuje do włoskiego, wczesnego renesansu. W elewacji znajdują się m.in. toskańskie kolumny i terakotowo zdobione fryzy. Gmach charakteryzuje się spokojną, klasyczną formą. Po wojnie ceglane płaszczyzny otynkowano, co zmieniło wyraz architektoniczny budynku.

Według Marcina Libickiego obiekt zaprojektowano na mistrzowskim poziomie rzemiosła murarskiego.

W 2008 roku budynek wpisano do rejestru zabytków.



fot. Radomil, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons