Jezioro położone jest na wysokości 1668 m n.p.m., poniżej zboczy Wyżniej Kopy. Jego powierzchnia wynosi według pomiarów Wojskowego Instytutu Geodezyjnego z 1935 ok. 0,18 ha, głębokość 2,1 m. Wymiary ulegają szybkim wahaniom (głębokość od kilku do kilkunastu cm) w zależności od opadów. Dno pokryte jest warstwą ciemnego mułu. Przez jezioro przepływa okresowy potok odprowadzający nadmiar wody z Przedniego Stawu do Wielkiego Stawu. Na południe od stawu mniejsze oczka wodne. W okresie zimowym jezioro zamarza do dna. W stawie występuje traszka górska – jest to najwyżej w Polsce położone miejsce występowania tego płaza. Na młakach wokół stawu dorodne kępy roślin górskich: różeńca górskiego, dzwonka wąskolistnego, tojadu mocnego, potężne okazy arcydzięgla litworu.

Nad brzegiem jeziora Polskie Towarzystwo Tatrzańskie zbudowało w 1876 roku schronisko. Był to jedynie kamienny schron. W 1898 r. przeniesiono drugie, drewniane schronisko z Czerwonych Brzeżków (Schronisko im. Ludwika Zejsznera). W latach 1924–1926 PTT wzniosło nad brzegiem jeziora nowe schronisko według projektu Karola Stryjeńskiego. Spłonęło w 1945 r. Zaraz po wojnie PTT zbudowało kolejne schronisko. Obecnie mieści się tam Strażnicówka TPN, a nowe schronisko turystyczne stoi nad brzegiem Przedniego Stawu.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. scrapid, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons