Pierwotny kościół, wzmiankowany w roku 1376, został rozebrany. Obecny budynek kościoła (w bardzo prostym stylu barokowym) został ufundowany przez polskiego właściciela Żelaznego Mostu (wówczas: Eisemost) Andrzeja Kłobuczyńskiego w roku 1664 (wieś pozostawała własnością rodziny Kłobuczyńskich do połowy XIX w.). Potem świątynia była dwukrotnie restaurowana (w 1891 i 1935).

Kościół wzniesiono na niewielkim wzgórzu. Jest orientowany, jednonawowy o konstrukcji ryglowej z wydzielonym prezbiterium i wieżyczką zbudowaną na rzucie prostokąta. Pokryty został dwuspadowym dachem.



Zachowało się wyposażenie wnętrza kościoła z początków XVIII wieku:

chrzcielnica z 1666, bogato rzeźbiony,
barokowy, kamienny ołtarz zdobiony akantami i złocieniami oraz kamiennymi figurami
barokowa, bogato zdobiona ambona.


Na przykościelnym cmentarzu pochowani są członkowie rodu Kłobuczyńskich: Andrzej Kłobuczyński i jego potomkowie: syn Karol Andrzej (zm. 1756), wnuk Maksymilian Ferdynand (zm. 1779) i prawnuk Karol Maksymilian (zm. 1822). Ich pomniki nagrobne nie zachowały się do dnia dzisiejszego.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons