Powstanie Pokoju datowane jest na XVIII wiek, do czego walnie przyczynił się książę wirtembersko-oleśnicki Karol Chrystian. W latach 1765–1775, za sprawą ludności protestanckiej, wybudowano kościół ewangelicki, natomiast od 1796 roku za świątynię katolikom służył budynek cieplarni, który w 1845 roku został rozbudowany.

Obecny kościół zbudowano w stylu barokowym w latach 1907–1909. Poświęcenia kamienia węgielnego dokonał komisarz biskupi dziekan Anton Reimann z Namysłowa. Konsekracja miała miejsce 18 lipca 1908 roku. Świątynia powstała według projektu architekta Ludwiga Schneidera z Wrocławia, inspektorem budowlany był Schaehr. Roboty murarskie wykonali mistrzowi budowlani Kittner oraz Sperling z Namysłowa. Jeszcze w 1907 roku położono dach na kościele. W 1908 roku wybudowano wieżę. Roboty ciesielskie wykonał mistrz ciesielski Kriche oraz Kruber z Namysłowa, roboty blacharskie mistrz Emmerling z Opola, stolarskie mistrz Beck z Pokoju, zaś dekarskie mistrz Schlums z Mąkoszyc. Osadzone w otworach okiennych witraże przedstawiają św. Hubertusa oraz św. Eugeniusza, które podarował kościołowi król Wirtembergii, Wilhelm II Wirtemberski, zaś cztery pozostałe witraże kościoła fundowali kupiec Klupsch z Pokoju, ksiądz Goretzki z Fałkowic, sekretarz pocztowy Olbrich oraz właściciel mleczarni Meienberg z Miodar. Roboty stiukowe wykonała firma Kinnka-Völkel z Wrocławia. Ołtarz główny wykonano wedle projektu malarza G. Poppe.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. SchiDD, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons