Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
34233
Wyświetlenia:
90
W kategoriach:
Schroniska
Lokalizacja:
Podgórzyn
Autor
Opis
Górskie schronisko PTTK położone w Karkonoszach, w pobliżu Przełęczy Karkonoskiej.
Projekt schroniska wyłoniono w wyniku konkursu architektonicznego. Zwyciężył projekt Herberta Erasa z Wrocławia, architekta zrzeszonego w Bund Deutscher Architekten. Budynek został wzniesiony w 1928 jako schronisko dla młodzieży pod nazwą „Rübezahl”.
W 1933 schronisko zostało przejęte przez młodzieżową organizację nazistowską Hitlerjugend. Według prof. Jacka Suchodolskiego pod jej zarządem nazwa obiektu została zmieniona na „Adolf-Baude”, jednak według mapy z lat 30. i innych źródeł nazwę „Adolf-Baude” miał obiekt po czeskiej stronie (obecnie wojskowy ośrodek wypoczynkowy Malý Šišak). W czasie II wojny światowej obiekt był domem wypoczynkowym dla niemieckich oficerów.
Po wojnie mieścił placówkę Wojsk Ochrony Pogranicza. W 1947 przejęło je Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i w 1949 uruchomiło dla turystów. Od 1950 w gestii Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W latach 60. schronisko przeszło kapitalny remont i oferowało 139 miejsc noclegowych. Pod koniec lat 70. mogły w nim nocować 84 osoby.
Na przełomie XX i XXI wieku schronisko cieszyło się opinią obiektu zaniedbanego. W 2009 doszło do zmiany dzierżawców oraz rozpoczęto remont budynku. Obecnym dzierżawcą jest Piotr Kaczmarek.
Obiekt ma zwartą bryłę i dach w formie schodkowo-piramidalnej. Zbudowany jest z klasycznej cegły ceramicznej. Parter w całości licowany granitem; elewacja wyższych kondygnacji pokryta deskami. Według niemieckich planów obiektu, na parterze mieściła się m.in. sień, hol, biuro, pomieszczenia gospodarcze i dla personelu. Na pierwszym piętrze zlokalizowano restaurację, kuchnię i dwa pokoje 12-osobowe – łącznie dla 24 osób. Na tej kondygnacji od strony zachodniej i południowej znajdowały się zewnętrzne tarasy. Na drugim piętrze znajdowało się szesnaście pokoi (1-, 2-, 4-, 8- i 10-osobowych) – łącznie dla 97 osób. Na trzecim piętrze znajdowała się duża sala noclegowa dla 48 osób oraz osiem pokoi (2-, 4-, 8-osobowych) – łącznie dla 84 osób. Na drugim i trzecim piętrze znajdowały się ponadto po dwie łazienki. Inny układ pomieszczeń opisuje prof. Jacek Suchodolski. Według tego autora, w momencie oddania schroniska do użytku na parterze mieściła się sień, sale jadalne, kuchnia, pomieszczenia gospodarcze i dla personelu. Na pierwszym piętrze zlokalizowano sale zbiorowe, pokoje kilkuosobowe, łazienki i tarasy widokowe. Na drugim piętrze kolejne pomieszczenia sypialne, podobnie jak na trzecim.
Opis skopiowano z wikipedii.
W 1933 schronisko zostało przejęte przez młodzieżową organizację nazistowską Hitlerjugend. Według prof. Jacka Suchodolskiego pod jej zarządem nazwa obiektu została zmieniona na „Adolf-Baude”, jednak według mapy z lat 30. i innych źródeł nazwę „Adolf-Baude” miał obiekt po czeskiej stronie (obecnie wojskowy ośrodek wypoczynkowy Malý Šišak). W czasie II wojny światowej obiekt był domem wypoczynkowym dla niemieckich oficerów.
Po wojnie mieścił placówkę Wojsk Ochrony Pogranicza. W 1947 przejęło je Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i w 1949 uruchomiło dla turystów. Od 1950 w gestii Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W latach 60. schronisko przeszło kapitalny remont i oferowało 139 miejsc noclegowych. Pod koniec lat 70. mogły w nim nocować 84 osoby.
Na przełomie XX i XXI wieku schronisko cieszyło się opinią obiektu zaniedbanego. W 2009 doszło do zmiany dzierżawców oraz rozpoczęto remont budynku. Obecnym dzierżawcą jest Piotr Kaczmarek.
Obiekt ma zwartą bryłę i dach w formie schodkowo-piramidalnej. Zbudowany jest z klasycznej cegły ceramicznej. Parter w całości licowany granitem; elewacja wyższych kondygnacji pokryta deskami. Według niemieckich planów obiektu, na parterze mieściła się m.in. sień, hol, biuro, pomieszczenia gospodarcze i dla personelu. Na pierwszym piętrze zlokalizowano restaurację, kuchnię i dwa pokoje 12-osobowe – łącznie dla 24 osób. Na tej kondygnacji od strony zachodniej i południowej znajdowały się zewnętrzne tarasy. Na drugim piętrze znajdowało się szesnaście pokoi (1-, 2-, 4-, 8- i 10-osobowych) – łącznie dla 97 osób. Na trzecim piętrze znajdowała się duża sala noclegowa dla 48 osób oraz osiem pokoi (2-, 4-, 8-osobowych) – łącznie dla 84 osób. Na drugim i trzecim piętrze znajdowały się ponadto po dwie łazienki. Inny układ pomieszczeń opisuje prof. Jacek Suchodolski. Według tego autora, w momencie oddania schroniska do użytku na parterze mieściła się sień, sale jadalne, kuchnia, pomieszczenia gospodarcze i dla personelu. Na pierwszym piętrze zlokalizowano sale zbiorowe, pokoje kilkuosobowe, łazienki i tarasy widokowe. Na drugim piętrze kolejne pomieszczenia sypialne, podobnie jak na trzecim.
Opis skopiowano z wikipedii.
Lokalizacja
Podgórzyn, dolnośląskie