Świątynia istnieje co najmniej od XIV stulecia i do 1806 roku otoczona była cmentarzem grzebalnym. Budowla murowana, orientowana, zbudowana jako gotycka i odbudowana po spaleniu w 1606 i 1715. Częściowo spalona w 1806 roku. i odbudowana w latach 1807–1822, eklektyczna, z elementami gotyckich murów. Powiększona w 1854 roku o wschodnią zakrystię, a w latach 1873–1878 o neogotycką kaplicę św. Józefa. W 1933 roku została wpisana do rejestru zabytków. W latach pięćdziesiątych XX wieku na ścianach i sklepieniach naw oraz prezbiterium zostały wykonane sztukaterie o charakterze rokokowym przez Jana Żaka, stiuki kolumn i ołtarza głównego wykonane przez Leona Cybińskiego, jak i sklepienie w prezbiterium.

Kościół posiada trzy ołtarze w stylu barokowo-klasycystycznym, z przebudowanymi zakończeniami. W kaplicy św. Józefa znajduje się pseudogotycki ołtarz z około 1898 roku, wykonany w warsztacie Antoniego Szymańskiego oraz pseudogotycka chrzcielnica. Na fasadzie budowli są umieszczone dwie tablice z 1925 roku zaprojektowane przez Władysława Marcinkowskiego upamiętniające ofiary I wojny światowej, powstania wielkopolskiego oraz wojny polsko-radzieckiej, a na elewacji północnej – księdza Kazimierza Niesiołowskiego (wykonana w 1974 roku) i ks. Jerzego Popiełuszki (wykonana w 1999 roku) oraz dwie tablice poświęcone św. Janowi Chrzcicielowi, ustanowionemu patronem Pleszewa w 2003 roku.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Yahoo 93, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons