Leży w centrum parku z trzema stawami. Pomiędzy nimi jest mostek, przez który prowadzi główna aleja dojazdowa. Dobiega ona na podjazd przed elewacją frontową, zwróconą ku wschodowi.

Pałac jest murowaną, podpiwniczoną, dwukondygnacyjną budowlą. Na rzucie jest prostokątem zbliżonym do kwadratu. Budynek został nakryty czterospadowym dachem z tzw. latarnią, mieszczącą świetlik umożliwiający oświetlenie wnętrza holu.

Dwór ma formy klasycyzujące. Nie wiadomo, czy ten styl zawdzięcza Kurcewskim, czy zrealizowali ją dopiero Mukułowscy w 2. połowie XIX stulecia. Klasycystyczna jest dekoracja otynkowanych elewacji z prostokątnymi oknami. Narożniki budynku zostały zaakcentowane żłobkowanymi pilastrami. Wygląd elewacji frontowej urozmaicono płaskim ryzalitem zwieńczonym trójkątnym frontonem. Poprzedza go mały ganek z tablicą "Przystań z bożej łaski", nad którym znajduje się niewielki balkon. Główne wejście do pałacu poprzedzono schodami z tarasem. Prowadziło ono do reprezentacyjnej sieni, za którą rozplanowano hol ze schodami na piętro i świetlikiem w stropie. W osi holu znajdowała się jadalnia z wyjściem do ogrodu, a po bokach wnętrza reprezentacyjne. Prywatne pokoje właścicieli znajdowały się na piętrze.

W czasach ostatnich właścicieli pałac został rozbudowany o niewielki aneks od frontu oraz pawilon ogrodu zimowego z tarasem, przy południowej elewacji bocznej. Dwór do dziś pozostaje w rękach spadkobierców po Karolu Konstantym Belina- Brzozowskim. Wstęp na teren parku jak i fotografowanie zabytku za zgodą właścicieli.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Robert Rydwelski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons