Chroniony jako rezerwat już przed wojną, powołany w roku 1959 dla ochrony krajobrazu Jeziora Rudnickiego. Na zachód od jeziora wzniesienie morenowe (udostępnione dla turystów kilkoma ciągami drewnianych stopni), opadające dalej ku zachodowi do rynny jezior Duży i Mały Kuźnik. Zbocza obfitują w liczne źródła. Stwierdzono tu 389 gatunków roślin, w tym wiele rzadkich gatunków lądowych i wodnych. Bogata jest także awifauna rezerwatu. Przeważającym zbiorowiskiem leśnym rezerwatu jest bór sosnowy, którego uzupełnieniem są brzozy, dęby i osiki. Pas nadbrzeżny po zachodnie stronie Jeziora Rudnickiego porasta las sosnowo-dębowy.

Flora:

kosaciec żółty (Iris pseudoacorus),
bagno zwyczajne (Ledum palustre),
borówka bagienna (Vaccinium uliginosum),
żurawina błotna (Oxycoccus palustris),
modrzewnica zwyczajna (Andromeda polifolia),
bażyna czarna (Empetrum nigrum),
osoka aloesowata (Stratiotes aloides),
grzybień biały (Nymphaea alba),
grążel żółty (Nuphar lutea),
Łąki ramienicowe.
Fauna:

sowa uszata (Asio otus),
zimorodek ( Alcedo atthis).






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. MOs810, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons