Świątynia położona jest na cmentarzu grzebalnym. Wybudowano ją w 1753 roku. Dawniej nosiła wezwanie św. Wawrzyńca. Jest to budowla drewniana, posiadająca konstrukcji zrębową, oszalowana i wzniesiona na planie prostokąta. Wewnątrz znajdują się trzy ołtarze w stylu rokokowm: główny ozdobiony obrazami Ukrzyżowania i Przemienienia oraz boczne: jeden posiadający obrazy św. Wawrzyńca i św. Katarzyny Aleksandryjskiej a drugi posiadający obrazy św. Barbary i św. Urszuli..

Kościół nie jest orientowany. Składa się z mniejszego prezbiterium od nawy, zamkniętego prostokątnie. Z boku nawy jest umieszczona mała kruchta. Świątynię nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty gontem z wieżyczką na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona hełmem blaszanym z latarnią. Wnętrze nakryte jest płaskimi stropami. Na belce tęczowej znajduje się rokokowy krucyfiks, inskrypcja i data „1753”. Chór muzyczny podparty jest dwoma słupami.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons