Kościół został wzniesiony w stylu neogotyckim, w miejscu dawnej świątyni z XIV wieku. Z dawnej świątyni zachowała się wieża, nadbudowana o jedną kondygnację.

Obiekt jest pięcionawową, orientowaną halą z wielobocznie zamkniętym prezbiterium oraz wspomnianą wcześniej wieżą o wysokości 60 metrów, obudowaną z lewej i prawej strony kaplicami. Elewacje wieży są dekorowane strzelistymi, ostrołukowymi blendami, z których środkowe ujęte są w profilowania. Górna kondygnacja zwieńczona jest szczytami.

Wystrój i wyposażenie wnętrza kościoła reprezentują styl neogotycki i pochodzą z końca XIX wieku. Obejmują: ołtarz główny, cztery boczne ołtarze, ambonę, prospekt organowy, chór muzyczny. Z dawnego wyposażenia zachowały się: chrzcielnica i dwie kropielnice z granitu, wykonane zapewne w średniowieczu posągi św. Piotra i Pawła wykonane w 1688 roku, obraz św. Wojciecha z fundatorem, pochodzący z około 1685–1695 roku, obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, pochodzący z II połowy XVII wieku, krzyż ołtarzowy ze srebra, pochodzący z lat 1581–1623, a także epitafium burmistrza Andrzeja Dromlera i jego małżonki, pochodzące z 1742 roku.

W 1993 roku świątynię wpisano do rejestru zabytków.





Zdjęcia: Jacek Bogdan, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons