Budynek kościoła był restaurowany w latach 1883 – 1884, 1927, 1963 (odnowiono polichromię), w 1996 roku i 2003 roku (odnowiono wnętrze).

Budowla jest drewniana, jednonawowa, posiada konstrukcję zrębową. Świątynia należy do wielkopolskiej odmiany kościoła późnogotyckiego. Świątynia jest orientowana. Prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest trójbocznie, przy nim jest umieszczona boczna murowana zakrystia. Z boku nawy znajduje się kruchta. Od frontu jest umieszczona wieża konstrukcji słupowej z lekko pochylonymi ścianami ku górze. Jest ona zwieńczona ośmiokątnym, blaszanym dachem namiotowym. Świątynia posiada dwa dzwony odlane w 1846 roku przez Klegemana. Budowla nakryta jest dachem jednokalenicowym, dwuspadowym, pokrytym gontem, chrakteryzującym się szerokim okapem nad prezbiterium. W części środkowej znajduje się sześciokątna wieżyczka na sygnaturkę, nakryta blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze nakrywa płaski strop, obejmujący nawę i prezbiterium. Podłoga została wykonana z płytek ceramicznych. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i posiada prostą linię parapetu. Ołtarz główny, dwa ołtarze boczne i ambona w stylu neoklasycystycznym powstały około połowy XIX wieku.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons