W 1488 roku biskup włocławski Piotr z Bnina podniósł ją do godności kolegiaty. Zapewne w tym samym czasie kościół został przebudowany w stylu późnogotyckim, natomiast w połowie XVI wieku do wieży została dobudowana kaplica grobowa Kościeleckich – ówczesnych dziedziców wsi. Romański jednonawowy korpus świątyni wzniesiony został z granitowych ciosów, posiada półkolistą apsydę i czworokątną wieżę. Okna pochodzą również z czasów romańskich, natomiast z okresu gotyku pochodzi sklepienie w prezbiterium. Kościół jest więc romański z elementami gotyckimi. Od południowej strony jest umieszczona kaplica świętej Barbary ozdobiona rustyką sgraffitową i zwieńczona attyką. Widoczne są także symbole religijne: Oko Opatrzności, kotwica, krzyż, serce, alfa i omega, Christos. Kaplica została zaprojektowana przez włoskiego architekta Jana Baptistę Di Quadro. Wszystkie dachy budowli są siodłowe i pokryte dachówką, na kalenicy nawy jest umieszczona wieżyczka na sygnaturkę w stylu barokowym z latarnią o baniastym zakończeniu. Do zabytków świątyni należy renesansowy ołtarz główny bogato rzeźbiony w drewnie, który został wykonany na przełomie XVI i XVII wieku. Jest ozdobiony pięknymi figurami świętych Piotra i Pawła, Małgorzaty i Agnieszki i dwóch aniołów. W centrum jest umieszczona kopia obrazu Rafaela „Przemienienie Pańskie” namalowana przez Romana Postępskiego w 1857 roku. Na antepedium ołtarza wyrzeźbiona jest scena „Ostatniej wieczerzy” według oryginału Leonarda Da Vinci. Ołtarze boczne reprezentują styl barokowy i powstały około połowy XVII wieku. W lewym znajduje się obraz Madonny z Dzieciątkiem, w prawym – obraz św. Józefa. Z innych zabytków można wyróżnić: ambonę manierystyczną z początku XVII wieku ozdobioną rzeźbami czterech Ewangelistów oraz renesansową chrzcielnicę z XVII wieku. W kruchcie jest umieszczony gotycki krucyfiks z XVI wieku. Cennym zabytkiem sztuki jubilerskiej z XVIII wieku jest monstrancja w stylu barokowym z 1727 roku, trybowana, ozdobiona sceną z Chrystusem i niewiernym Tomaszem.




Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Gorofil, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons