Na obszar rezerwatu składa się:

rzeka Sobińska Struga wraz z przepływowym jeziorem Miedzno,
otaczające bagna z rosnącymi tu głównie szuwarami turzycy dzióbkowatej wraz z szuwarami trzcinowymi występującymi smugami na obrzeżu rezerwatu oraz szuwarami szerokopałkowymi występującymi przy jeziorze Miedzno i smugowo wzdłuż wypływającej z niego rzeki Sobińska Struga,
pobliskie lasy należące do zespołu olsu porzeczkowego, w których drzewostanie występuje olsza czarna z domieszką brzozy omszonej.
Rezerwat utworzono na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 4 listopada 1968 r. (M.P. nr 49, poz. 340 z 1968 r.) w celu zachowania miejsc lęgowych i żerowisk ptaków błotnych i wodnych. Rezerwat powstał w celu objęcia ochroną bogatych stanowisk, zarówno pod względem składu gatunkowego jak i liczebności poszczególnych populacji ptactwa wodnego i błotnego.


W rezerwacie bytują m.in.: żurawie, łabędzie, kaczki, bocian czarny oraz rzadkie gatunki ptaków drapieżnych, jak np. bielik. Spośród chronionych gatunków ptaków zaobserwować można także m.in. brodźca samotnego, potrzosa, strumieniówkę, kobuza, rybołowa.

Spośród roślin chronionych i rzadkich występują m.in. skrzyp olbrzymi, storczyk krwisty, bobrek trójlistkowy. W 2010 odnaleziono tu stanowisko wyblinu jednolistnego, które jest jedynym znanym w północno-zachodniej Polsce, na którym roślina ta obecnie występuje. Populacja składała się z piętnastu owocujących osobników, rosnących na powierzchni około 200 m². Stanowisko nie jest zagrożone.

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Przykuta, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons