Wybudowana została dzięki staraniom wikariuszy kolegiaty kaliskiej. W połowie XIX wieku do nawy została dobudowana boczna kaplica. Restaurowana była około 1750 i w 1883 roku. Podczas 2 wojny światowej została okradziona przez hitlerowców z dzwonów. W 1955 roku zostało wymienione oszalowanie, natomiast w 1969 roku zostało zmienione pokrycie dachu. Kościół został odnowiony w 1979 roku po nieudanej próbie podpalenia w maju.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, orientowana, posiada konstrukcję zrębową. Jej prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest trójbocznie, z boku jest umieszczona zakrystia. Od frontu znajduje się kruchta, natomiast z boku nawy umieszczona jest nowsza kaplica, zamknięta prostokątnie. Świątynię nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty blachą, na dachu, w centralnej części znajduje się kwadratowa wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją blaszany cebulasty dach hełmowy z latarnią. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem z fasetą, wspólnym dla nawy (z zaskrzynieniami) i prezbiterium. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i posiada w części środkowej prostokątną wystawkę, na chórze jest umieszczony prospekt organowy. Belka tęczowa jest ozdobiona barokowym krucyfiksem z 1 połowy XVIII wieku. Ołtarz główny i dwa boczne, ambona i chrzcielnica w stylu barokowym powstały w 2 połowie XVIII wieku.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons