We wczesnym średniowieczu obszar ten zajmowała Przesieka Śląska, puszcza oddzielająca Dolny Śląsk od Górnego, gdzie w XVIII wieku urządzono angielski park krajobrazowy. Założony został w 1782 roku przez Jana Nepomucena Karola Praschmę, właściciela dóbr niemodlińskich (jako pierwsze posadzono dwa jałowce wirginijskie - obecnie jedne z najwyższych i najstarszych w Polsce. Urządzenie ogrodu powierzono nieznanemu ogrodnikowi wirtemberskiemu.

Na terenie ogrodu obecnie rośnie wiele gatunków drzew ze strefy umiarkowanej Ameryki Północnej, Europy Południowej i Azji - sprzyjają temu panujące tu warunki zarówno gruntowe jak i klimatyczne. Park jest najcieplejszym miejscem Opolszczyzny, średnia roczna temperatura wynosi tu 8.6 st. Celsjusza, a śródleśne położenie ogrodu sprawia, że rosnące tu rośliny osłonięte są od wiatru i mrozu.

Park posiada interesującą kolekcję rododendronów i azalii. Rośnie tu jeden z najstarszych i największych w Polsce żywotników olbrzymich. Inne cenne rośliny to: ambrowiec balsamiczny, grujecznik japoński czy tuklipanowiec amerykański. Wśród grzybów występuje m.in. rzadki gwiazdosz frędzelkowany.

fot. MOs810, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons