Polana ma powierzchnię 5,11 ha, zajmuje partie szczytowe Kopy i położona jest na wysokości 930–1034 m n.p.m. Po zaprzestaniu jej użytkowania zarasta stopniowo borówczyskami i maliniakami, a następnie lasem. Część zbiorowisk łąkowych już zanikła, reszta jest zubożona gatunkowo.

W środkowej części polany można spotkać jeszcze płat łąki mieczykowo-wiechlinowej z dominującą wiechliną zwyczajną i czerwono zakwitającym, coraz już rzadszym mieczykiem dachówkowatym. Z traw oprócz wiechliny licznie występuje śmiałek darniowy i kostrzewa czerwona. Występują też pojedyncze kępy trującej ciemiężycy zielonej, a w suchych miejscach pięciornika złotego.

Polana jest świtem i o zmierzchu odwiedzana przez jarząbki, sarny i jelenie poszukujące tutaj pożywienia. W powietrzu często obserwować można myszołowa zwyczajnego, na skraju lasu czasami czatuje puszczyk uralski, obserwowano tutaj także najmniejszą z sów – sóweczkę. Liczne są na polanie motyle, szczególnie mieniak stróżnik, mieniak tęczowiec, rusałka wierzbowiec i rusałka żałobnik.

Z polany szerokie widoki na Beskid Wyspowy. Nieco poniżej szlaku stoi niszczejący szałas charakterystyczny dla dawnego budownictwa Zagórzan – etnicznej grupy ludności zamieszkującej tę część Gorców. Miał on czterospadowy dach i duży wypust nad wejściem. Jest to jeden z nielicznych jeszcze zachowanych szałasów tego typu. W lesie powyżej polany znajdują się wychodnie skalne. Największe z nich tworzą skalne ambony o wysokości do 20 m. Obok polany Kopa znajduje się jaskinia Szczelina w Kudłoniu.

Polana Kopa znajduje się na obszarze Gorczańskiego Parku Narodowego i należy do Koniny (obecnie to część wsi Poręba Wielka w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Niedźwiedź).






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons