Pierwsza świątynia w Trześciance istniała już w XVI wieku. Dokument z 1773 roku mówi o drewnianej świątyni pw. św. apostołów Piotra i Pawła. Na wyposażeniu nie było ikonostasu, a jedynie drewniane malowane carskie wrota. W 1835 roku świątynia uległa zniszczeniu przez pożar.

W 1864 roku ukończono gromadzenie funduszy na odbudowę świątyni. Prace budowlane trwały 3 lata a w 1884 roku teren cerkwi otoczono murem z kamienia polnego. W 1915 roku prawosławni mieszkańcy Trześcianki udali się na bieżeństwo. Cerkiew pomimo opuszczenia nie uległa dewastacji. Władze niepodległej Polski zgodziły się w 1928 roku na otwarcie cerkwi w Trześciance jako filli parafii w Narwi. W czasie II wojny światowej parafia w Trześciance została restytuowana.

Cerkiew oraz parafialny cmentarz wpisano do rejestru zabytków w 1994 roku. W drugiej dekadzie XXI wieku świątynia przeszła gruntowny remont. Odnowiono elewację, wzmocniono konstrukcję budynku, wymieniono pokrycie dachu, zamontowano nowe, pozłacane kopuły oraz wymieniono wieńczące je krzyże. Podczas prac odnaleziono kamień z inskrypcją wskazującą rok 1864 jako moment rozpoczęcia budowy. W 2015 roku na ścianie odsłonięto pamiątkową tablicę z okazji 150. rocznicy wzniesienia budynku oraz pomnik upamiętniający 100 rocznicę bieżeństwa.

Cerkiew w Trześciance jest budowlą drewnianą, o konstrukcji zrębowej. Prezbiterium zamknięte prostokątnie. Nad przedsionkiem wieża zwieńczona baniastym hełmem. Nad centralną częścią nawy ośmioboczna wieża z cebulastym hełmem. Wejście główne oraz dwa boczne dekorują daszki wsparte na słupach. We wnętrzu znajduje się trzyrzędowy ikonostas.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Radosław Drożdżewski (User:Zwiadowca21) / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)