Kościół w Ziemiełowicach wzmiankowany był już w 1358 roku. Zbudowany w 2. połowie XIV wieku. Rozbudowywany był w XVI I XVII wieku, m.in. około 1500 roku. Od 1654 roku figurował jako kościół katolicki. Nawa drewniana powstała w 1666 roku. Od 1762 roku kościół zaczął popadać w ruinę. Następstwem czego było zawalenie się w 1864 roku dachu i części murów. W latach 1958-1960, przy zachowanym prezbiterium został odbudowany.

Jest to budowla o charakterze gotyckim, orientowana, murowana z cegły z użyciem zendrówki, na cokole z kamienia polnego. Obecny kościół obejmuje zachowane prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie z zakrystią. Wnętrze kościoła, od strony północnej posiada nowe stropy. W prezbiterium sklepienie jest typu krzyżowo-żebrowego natomiast w zakrystii typu kolebkowego. W ścianach świątyni znajdują się płytkie wnęki zamknięte odcinkowo. Wejście do zakrystii zamknięte jest ostrołukowo. Na zewnątrz widoczne są przypory o dwóch uskokach. Okna we wnękach są ostrołukowe z uskokiem. Elewacja zachodnia zamknięta jest łukiem ostrym, posiada w narożnikach wiązania murowanej cegły w formie sztrabowania. Dach jest typu dwuspadowego z wielopołaciowym zamknięciem od wschodniej strony i kryty jest dachówką.





Opis skopiowano z wikipedii.