Świątynia została wybudowana w 1786 roku dzięki staraniom ówczesnych księży misjonarzy. Podczas wojen napoleońskich, w latach 1807–1815, została zamieniona na magazyn. W latach 1870–1886 odprawiane były w niej nabożeństwa przeniesione z kościoła św. Trójcy. Wielokrotnie była remontowana i odnawiana np. w 1961 roku.

Kościół jest murowany, otynkowany, reprezentuje styl późnobarokowy. Jest to budowla salowa, wzniesiona na planie prostokąta. Po bokach są umieszczone, wybudowane na planie kwadratu: kruchta i zakrystia. Wnętrze nakrywa drewniany strop. Zakrystia nakryta jest sklepieniem kolebkowo-krzyżowym. Okna znajdujące się w nawie, są zamknięte odcinkowo. Chór muzyczny podparty jest trzema arkadami. Dachy są dwuspadowe i pokryte dachówką.

Do wyposażenia budowli należą m.in.: obrazy świętych: św. Wojciecha, św. Wawrzyńca, Chrystusa ukrzyżowanego, pochodzące z trzeciego ćwierćwiecza XVIII wieku oraz marmurowe epitafia wykonane również w XVIII stuleciu.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Robert Bierwiaczonek, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons