Kościół jest budowlą neogotycką, zbudowaną z cegły. Szczyt wschodni zakończony jest schodkowo, zachodni ozdobiony jest blendami. Kościół posiada emporę organową oraz sklepienie sieciowe w nawie głównej. W prezbiterium zachowało się pierwotne wyposażenie w postaci neogotyckiego, drewnianego ołtarza i jednego witrażu. Neogotycki jest także ołtarz boczny, ambona (przerobiona), empory. W 1992 w osi głównej kościoła dobudowano dopasowaną stylowo kruchtę, przez co powierzchnia kościoła wzrosła o ok. 30%

1 sierpnia 1993 r. ks. abp Marian Przykucki wprowadził relikwie św. Faustyny Kowalskiej i ustanowił kościół Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Znajdujący się przy sanktuarium klasztor jest domem macierzystym Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego, które przebywają tu od 27 lipca 1947.

Z aktu erekcyjnego: "Kościół i klasztor, wymienione w proroczej wizji bł. Siostry Faustyny i opisane w Dzienniczku wydają się być miejscem wskazanym przez Opatrzność dla szczególnej czci Miłosierdzia Bożego i oparciem dla Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego".





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Andrzej Gondek, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons