Ten niewielki kościół posiada prostą i surową architekturę. Wybudowany został na planie ośmiokąta i pokryty jest kopułą, w formie rozszerzającego się ku dołowi dzwonu. Pierwsza urzędowa informacja pochodzi z 1640 roku, w protokole pierwszej zachowanej w wersji oryginalnej wizytacji dekanatów bytomskiego i pszczyńskiego. Około 1720 roku drewniana świątynia uległa zniszczeniu. Odbudowano ją także z drewna w 1740 roku. Wokół świątyni mieścił się cmentarz. Podczas wojen napoleońskich w 1807 roku świątynia uległa spaleniu. Odbudowano ją w 1810 roku z kamienia wapiennego. Reprezentuje styl barokowo-klasycystyczny, wzorowany na kościele Świętego Ducha w Bytomiu.

W 1967 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.






Zdjęcie: Mkos, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons