Jest to świątynia składająca się z drewnianej nawy z 1708 roku, murowanego prezbiterium romańskiego z ok. połowy XII wieku i kruchty z końca XVI wieku. Kościół remontowany był w 1761 i 1904 roku oraz w latach 1991–94 przez firmę Jana Migla (otrzymał wówczas nowe pokrycie dachu).

Budowla jest jednonawowa, orientowana, posiada konstrukcję zrębową. Prezbiterium jest murowane, reprezentuje styl romański, zwieńczone jest absydą, z boku jest umieszczona zakrystia. Z boku nawy znajduje się drewniana kaplica wzniesiona na planie ośmiokąta, nakryta namiotowym dachem blaszanym i cebulastym dachem hełmowym. Dach kościoła jest dwukalenicowy, pokryty blachą miedzianą, na dachu jest umieszczona kwadratowa wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją blaszany cebulasty dach hełmowy z latarnią i krzyżem. Wnętrze świątyni jest wyłożone boazerią. Nawa nakryta jest stropem płaskim z fasetą, natomiast prezbiterium – sklepieniem kolebkowym. We wnętrzu znajduje się chór muzyczny, charakteryzujący się wybrzuszonym parapetem w części centralnej, podparty dwoma słupami. Umieszczone są na nim organy o 5 głosach, wykonane przez firmę Dominika Biernackiego w XIX wieku. Belka tęczowa jest ozdobiona krucyfiksem. Wyposażenie w stylu rokokowym pochodzi z 1 połowy XVIII wieku, należą do niego: ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, ambona i chrzcielnica.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons