Salowy obiekt (strop belkowy) wzniesiono w drugiej połowie XIII w., w okresie przejściowym od stylu romańskiego do gotyckiego. Jest zbudowany na planie prostokąta z kostki granitowej. Wieża jest szersza niż nawa, a prezbiterium jest wyodrębnione. Część zachodnią świątyni przebudowano w 1910, podczas konstrukcji nowej wieży (do dziś wiszą w niej trzy dzwony). Od strony zachodniej umieszczono trójuskokowy portal przesklepiony (jak wszystkie otwory okienne) ostrym łukiem. Budowla bez wieży ma 19 metrów długości i 7,60 metra szerokości.

Kościół poświęcony został jako katolicki 8 września 1946.

We wnętrzu kościoła stoi barokowy, XVII-wieczny ołtarz typu ambonowego (praca Heinricha Bernarda Hattenkerella z Morynia) zawierający figury Mojżesza, św. Jana Chrzciciela oraz Chrystusa Zmartwychwstałego. W obrębie prezbiterium widoczne są fragmenty renesansowej dekoracji stiukowej pochodzące z około 1600.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jan M, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons