Dwór późnoklasycystyczny, murowany, prostokątny, z portykami arkadowymi od zajazdu i od ogrodu, zwieńczonymi trójkątnym przyczółkiem. Budynek parterowy, nakryty dachem mansardowym.

W latach 1560–1567 Wawrzyniec Spytek Jordan wzniósł na miejscu dzisiejszego dworu okazały drewniany pałac, przy budowie którego zatrudniony został sprowadzony z Włoch architekt Bartolomeo Ridolfi. Przez pałac przewinęło się wielu wybitnych artystów, pisarzy i uczonych tego okresu. Budowla przetrwała do końca XVIII w.

Z części materiałów budowlanych pozostałych z rozbiórki pałacu Spytka Jordana, pod koniec XVIII w. z inicjatywy Heleny Apolonii Massalskiej wzniesiony został dwór. Zakupiony przez Konopków wraz z dobrami mogilańskimi w 1802 r., pozostawał własnością ich rodu do 1939 r. Przebudowany w latach 40. XIX w. Rozbudowany o północną część początkiem XX w. Po II wojnie światowej ulegał stopniowej dewastacji. Wyremontowany został w 1967 r. po przekazaniu go Polskiej Akademii Nauk, która przeznaczyła go na ośrodek konferencyjny.

Dwór położony jest w parku o renesansowym rodowodzie, jednak większość drzew pochodzi z końca XIX w. – szpalery grabowe, czy będący osobliwością owocujący kasztan jadalny.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Aneta Lazurek, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons