Budowę rozpoczęto w 1. połowie XVIII w. dla wojewody rawskiego Stanisława Antoniego Świdzińskiego i jego żony Marianny Dziuli, a dokończono na początku XIX w. staraniem wnuka Stanisława, Antoniego Świdzińskiego, łowczego rawskiego, który zamieszkał w nim z małżonką Urszulą Leszczyńską. Następnie własność hr. Michała Stadnickiego, ożenionego po raz pierwszy z Heleną Świdzińską, po raz drugi z Marianną Chełmicką.

Pałac jest budową barokowo-klasycystyczną, otoczoną rozległym parkiem krajobrazowym. Murowany z cegły, otynkowany, postawiony został na planie prostokąta z dwoma ryzalitami pośrodku elewacji wzdłużnych, głęboko podpiwniczony, od frontu dwu, a od ogrodu trzykondygnacyjny, z dachem wysokim, czterospadowym, nad ryzalitami wielopołaciowy, kryty blachą. Elewacje dłuższe dziewięcioosiowe, boczne czteroosiowe. Układ wnętrz dwutraktowy z klatkami schodowymi w częściach skrajnych między traktami. Na pierwszym piętrze między traktami korytarz. Na parterze na osi sień, za nią w trakcie ogrodowym, sala balowa na planie zbliżonym do owalu a z niej wyjście na taras wsparty na arkadach w formie serliany. Wokół pałacu znajduje się bardzo dobrze zachowany drzewostan parkowy z pomnikowymi okazami drzew, który tarasowo opada w stronę doliny Pilicy.

W latach 90. XX w. pałac wydzierżawiono firmie BuPa Conference Service i przeprowadzono remont, w zakres którego wchodziło: osuszenie najniższej kondygnacji i odrestaurowanie jej wraz z parterem zgodnie z zachowanymi planami. Wnętrza tych kondygnacji odzyskały dawny układ. Pierwsze piętro przystosowano do celów mieszkalnych.

Zespół pałacowo-parkowy z XIX w., w skład którego wchodzi: pałac, park krajobrazowy, neogotycka stróżówka z pierwszej połowy XIX w. i klasycystyczny spichlerz z 1844, ujęty jest w rejestrze zabytków NID pod numerem rej.: 486/A/62 z 23.10.1962 oraz 157/A z 16.03.1982.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Rafał Terkner, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons