Celem ochrony jest zachowanie walorów krajobrazowych i przyrodniczych, rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt, przylegających do niego lasów i obszarów nieleśnych.

Bagna Nietlickie są jednym z nielicznych dużych obszarów bagiennych na Warmii i Mazurach, które przetrwały do naszych czasów. Jest to obecnie największe i najlepiej zachowane torfowisko niskie na tych terenach. Są położone na północnym krańcu ziemi piskiej między jeziorami Niegocin i Śniardwy, na terenie gmin Orzysz i Miłki.

W latach 2001–2003 udało się tam zbudować dwa progi piętrzące, co przywróciło właściwe stosunki wodne, a jego obszar stał się atrakcyjnym miejscem lęgu wielu gatunków ptaków oraz ważnym noclegowiskiem żurawia. Podczas gdy w 2003 roku notowano tu 2,5 tys. żurawi, to w roku 2005 stwierdzono co najmniej 4 tys. ptaków.

Rezerwat nie posiada planu ochrony, obowiązują w nim jednak zadania ochronne, na mocy których część obszaru rezerwatu (głównie grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako łąki) podlega ochronie czynnej, a pozostała część ochronie ścisłej.


W przeszłości obszar bagien był znacznie większy i rozciągał się między jeziorami Buwełno (na wschodzie) aż niemal po Jezioro Jagodne (na zachodzie). W części wschodniej bagien znajdowało się wówczas rozległe, zarastające jezioro Wąż. W połowie XIX w. przeprowadzono tu duże prace melioracyjne w ramach powiększania terenów rolniczych. W latach 1865–69 poziom wód jeziora uległ obniżeniu o 2 m. Prace melioracyjne prowadzono jeszcze wielokrotnie przed 1945, jak i po wojnie. Mimo to do dziś w formie bardzo naturalnej i mało zmienionej przetrwało ok. 550 ha torfowisk niskich. Zarówno znaczna powierzchnia, jak i naturalność decydują o wyjątkowym bogactwie florystycznym i faunistycznym tego terenu.

Obszar rezerwatu stanowi rozległe torfowisko pokryte turzycowiskami, trzcinowiskami i innymi szuwarami z oczkami otwartej wody, na obrzeżach głównie z gęstymi łozowiskami, olszynami i brzezinami. W centralnej części znajdują się pozostałości zarośniętego jeziora Wąż.

W rezerwacie znajdują się stanowiska m.in. takich rzadkich, chronionych i zagrożonych gatunków roślin jak: brzoza niska, goździk pyszny, pełnik europejski, wierzba czarniawa, kukułka krwista, grzybienie białe, jeżogłówka różnolistna, dziewięciornik błotny.

Występuje tu wiele rzadkich gatunków zwierząt:
łoś
bóbr
wydra
norka amerykańska
lis
borsuk
jenot
ropucha szara
na obrzeżach torfowisk: rzekotka drzewna
w przeszłości spotykano żółwie
rzadkie motyle: przeplatka torfowa, czerwończyk nieparek, mieniak strużnik, tęczowiec
wiele gatunków ważek, chrząszczy wodnych i innych zwierząt.


Teren ten szczególnie upodobały sobie ptaki. "Tylko ze względu na liczbę zatrzymujących się tu żurawi Nietlickie Bagna są terenem ważnym dla ptaków o znaczeniu międzynarodowym... Jest to największa w Polsce ostoja przelotnych i nielęgawych żurawi."

Pozostałe ptactwo:
wiele gatunków dzikich kaczek oraz kureczek, derkaczy, błotniaków, rybitw czarnych
prawie wszystkie krajowe gatunki wróblowców, jak np. słowiki szare, dziwonie, świerszczaki, strumieniówki, rokitniczki, brzęczki, potrzosy, trzciniaki, trzcinniczki
myszołowy zwyczajne
orły bieliki
orlik krzykliwy
błotniak łąkowyi błotniak stawowy
kobuz
bocian czarny i biały
bąk
trzmielojad
pokrzewka jarzębata
dzięcioł białogrzbiety
podczas wędrówek, zwłaszcza jesienią zatrzymują się tu:

stada przelotnych czajek
batalionów
bekasów
brodźców leśnych
kwokaczy
oraz wielogatunkowe stada dzikich kaczek (krzyżówki, cyranki, krakwy, głowienki, czernice).
Nietlickie Bagno, wraz z przylegającą okolicą, stanowiło ostoję cietrzewia. Według obserwacji przeprowadzonych przez Nadleśnictwo Giżycko, od 2012 roku nie stwierdzono tu obecności tego gatunku.

Spośród żyjących tu ssaków na szczególną uwagę zasługują: wydra (Lutra lutra), bóbr europejski (Castor fiber) i łoś (Alces alces).






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Marek Szczepanek, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons