Został przeniesiony w latach 1937–1939 z pobliskich Przyszowic. Daty powstania kościoła nie można jednoznacznie określić – kroniki kościelne i niektóre publikacje określają rok budowy na 1640, inne bardziej ogólnie datują go na XVII wiek. Istnieją również opinie, że kościół zbudowany został w 1720, a nawet w 1737, choć przypuszczalnie ta ostatnia data odnosi się jedynie do roku budowy wieży.

Kościół został poświęcony w obecnym miejscu 16 grudnia 1939 roku, jednak parafię utworzono dopiero 20 grudnia 1957 roku.


Kościół jest orientowany. Nawa zbudowana została na planie prostokąta. Przylega do niej węższe prezbiterium zamknięte trójbocznie, do którego od północy przylega prostokątna zakrystia, a od południa – czworoboczna kaplica zamknięta trójbocznie. Do nawy od południa przylega prostokątna kruchta, a od zachodu wieża – zbudowana ok. 1720–1730 na planie kwadratu, o konstrukcji słupowej. Wieża zakończona jest izbicą i nakryta cebulastym, barokowym hełmem z latarnią. Dach nawy natomiast zdobi barokowa wieżyczka z nieczynną obecnie sygnaturką przykryta baniastym hełmem. Cały budynek kościoła jest otoczony sobotami.

Wyposażenie w większości barokowe. Ołtarz główny wczesnobarokowy z obrazem św. Mikołaja. Ołtarz boczny prawy rokokowy z obrazem św. Jana Nepomucena. Ołtarz boczny lewy późnobarokowy z obrazem św. Antoniego. Ambona barokowa. W kaplicy późnorenesansowy ołtarz z obrazem „Opłakiwanie” autorstwa A. Grzywińskiego oraz barokowo-klasycystyczna chrzcielnica.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Tomasz Górny (Nemo5576), CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons