Masyw Wielkiej Rawki położony jest w środkowej części pasma granicznego; południowym stokiem przebiega granica z Zakarpaciem, do 1945 roku Królestwem Węgier. Grzbiet Wielkiej Rawki kulminuje w niewyraźnych wierzchołkach. Najwyższym punktem jest wychodnia piaskowca, znajdująca się w jego środkowej części, której wysokość osiąga 1307 m. Kilkadziesiąt metrów od tego miejsca znajduje się betonowy słup, dawny znak geodezyjny. Na mapach zaznaczany jest jeszcze północny wierzchołek - 1303 m. Stoki są dość strome, z północno-wschodnich zboczy schodzą niekiedy lawiny. Północno-wschodnie stoki opadają do Rzeczycy, zachodnie do Górnej Solinki, z kolei południowe należą do zlewiska Morza Czarnego. 

Wielka Rawka jest najwybitniejszym wzniesieniem Bieszczadów Zachodnich. Wybitność na poziomie 523 m. zawdzięcza temu, że w okolicy nie ma wyższych szczytów, a przełęcz Beskid, względem której oblicza się ten współczynnik leży stosunkowo nisko. Także wysokości względem sąsiednich den dolin są duże, od 450 (Górna Solinka) do 800 m. (Bystry Potok). 

Partie szczytowe Wielkiej Rawki pokrywa połonina, której dolna granica przebiega wyjątkowo wysoko - od około 1200 do ponad 1260 metrów. Spowodowane jest to tym, iż ze względu na strome stoki nie prowadzono tutaj wypasu bydła. Jednak ze względu na brak lasu na szczycie oraz położenie i wyniosłość nad okoliczny teren, Wielka Rawka jest doskonałym punktem widokowym. Rozciąga się stąd panorama na wszystkie masywy pasma połonin, pasmo graniczne, Połoninę Równą, Bieszczady Wschodnie oraz góry Słowacji, m.in. Wyhorlat.

Grzbietem Wielkiej Rawki przebiega żółty szlak turystyczny z Małej Rawki, na zworniku łączący się z niebieskim (szlak Rzeszów - Grzybów), wiodącym z Ustrzyk Górnych pasmem granicznym, przez Krzemieniec, aż do Nowego Łupkowa. 

fot.  Andrzej Otrębski, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons