Pierwsza wzmianka o istnieniu w tym miejscu budynku pochodzi z 1565 roku. W czasie pożaru Lublina w 1575 roku budynek doszczętnie spłonął. Połowę placu zakupił Lemca, a Paweł Machała na pozostałej postawił nową murowana kamienicę. W 1608 roku nieruchomość nabył Jan Szembek - burmistrz Lublina. W kolejnych latach kamienica wielokrotnie zmieniała właścicieli. W 1782 roku kamienica została rozebrana, w 1818 roku plac nabył Karol Rozenberg, który na terenie działek zajmowanych obecnie przez kamienice Archidiakońska 4 i 5 oraz Złota 4 i 7 zbudował zakład „balneologiczno–zdrojowy”, wraz z pomieszczeniami gospodarskimi, jak stajnie i powozownie. Od 1875 roku prawo własności do tego terenu posiadała rodzina Gewerców, którzy na początku XX wieku zbudowali w tym miejscu kamienicę. Cała rodzina zginęła podczas II Wojny Światowej i kamienica przeszła na własność Skarbu Państwa. W 1991 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.





Zdjęcia: Nutaj, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons