Po zniszczeniach II wojny światowej świątynia została wyremontowana i częściowo przebudowana w latach 1949-51. Kościół jest halowy, trzynawowy, posiada kwadratowe prezbiterium zamknięte półkoliście apsydą oraz wnętrze nakryte stropami płaskimi. Wystrój wnętrza reprezentuje style: manierystyczny, barokowy, rokokowy i neogotycki i pochodzi z okresu od XVII do XIX wieku. Ołtarz główny w stylu neobarokowym powstał w drugiej połowie XIX wieku, w jego w polu centralnym jest umieszczony obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem namalowany zapewne w epoce baroku. Ołtarze boczne pochodzą ze świątyni w Świętem rozebranej w 1835 roku.






Opis skopiowano z wikipedi.