Świątynia jednonawowa jest wzniesiona na wysokim brzegu rzeki Drwęcy, w konstrukcji zrębowej, z wieżą. Prezbiterium zamknięto ścianą prostą, a nad zakrystią wznosi się pięterko z dawną lożą (kościół od 1773 do 1950 funkcjonował jako prywatna kaplica). Wyjątkowy na tych ziemiach jest zachowany jednolity rokokowy wystrój wnętrza o sarmackim charakterze pochodzący z czasów budowy kościoła. Należą do niego między innymi:

rokokowy ołtarz główny z około 1750, z rzeźbami św. św. Franciszka Ksawerego i Ildefonsa, z obrazem św. Ignacego Loyoli i zasuwą ze św. Ignacym zwyciężającym szatana
ołtarze boczne, w tym jeden z rzeźbami Indian (nawiązanie do działalności misyjnej św. Franciszka Ksawerego).
prospekt organowy z parapetem, zdobiony dekoracją snycerską i malarską
ambona z malowanym zapleckiem
dwa malowane epitafia jezuitów toruńskich z 2. połowy XVIII wieku
Prace malarskie, w tym polichromie ścian, wykonał w 1763 lokalny malarz Krzysztof Chamski. W prezbiterium namalowane jest baldachimowe tło dla ołtarza głównego. Prace konserwatorskie w Młyńcu zostały wyróżnione w 2004 przez ministra kultury.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Robert Niedźwiedzki, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons