W XVI i w 1. połowie XVII wieku należała do protestantów, a w 1655 roku przejęli ją katolicy.

W 1 połowie XVIII wieku kościół został przebudowany w stylu barokowym. W latach 1832 i 1959–65 przeszedł remont i modernizację.

Świątynia jest jednonawowa, zamknięta od strony wschodniej jest prostokątnym prezbiterium, do którego od północnej strony jest dobudowana zakrystia. Przy północno-wschodnim narożniku nawy jest dobudowana wieża, kwadratowa w przyziemiu, a powyżej ośmioboczna, nakryta baniastym dachem hełmowym, na którym jest umieszczona latarnia. Świątynię nakrywa dach naczółkowy wykonany w 1832 roku. Do nawy od strony północnej jest dobudowana kaplica grobowa von Eberhardów pochodząca z początku XVI wieku. Kościół posiada drewniany strop. We wnętrzu, dookoła nawy, są umieszczone empory w stylu klasycystycznym z 1832 roku, podparte drewnianymi kolumnami.

Do wyposażenia świątyni należą:

ołtarz główny z XIX wieku
ambona w stylu barokowym.
W kaplicy są umieszczone:

ołtarz w stylu barokowym,
kamienna chrzcielnica
epitafia pochodzące z około 1550 roku i 1751 roku.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Robert Niedźwiedzki, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons