Po zniszczeniu w roku 1945 został zrekonstruowany w latach 1962-1972. Obecnie ratusz jest siedzibą muzeum regionalnego, biblioteki i USC.



Ratusz w Lubaniu został wzniesiony w latach 1539-1543 przez Hansa Lindera. Po kilku pożarach został odbudowany w latach 1764-1783, a w roku 1810 był restaurowany. Podczas działań wojennych w roku 1945 został zniszczony, a w latach 1962-1972 został odbudowany, kiedy to zrekonstruowano jego renesansową architekturę.


Ratusz jest budynkiem trzykondygnacyjnym, wzniesionym na planie prostokąta i nakrytym dachem czterospadowym. Od wschodu jest sklepiony przejazd uliczny, nad którym na wysokości pierwszego i drugiego piętra są pomieszczenia. Po stronie zachodniej stoi wieża, w dolnej części czworoboczna, wyżej przechodząca w ośmiobok zakończony metalową balustradą. Powyżej balustrady jest barokowy hełm z prześwitem i iglicą. Na ścianie frontowej ratusza są dwa portale, należące do najciekawszych dzieł śląskiego renesansu. Na wysokości trzeciego piętra jest okazała tarcza zegarowa, flankowana parą pilastrów z głowicami tokańskimi, podtrzymujące belkowanie z ozdobnym fryzem. Okna są ujęte w renesansowe obramienia, wykonane podobnie jak portale i gzymsy z jasnego piaskowca. Wnętrza ratusza mieszczą sale ze sklepieniami krzyżowymi i kolebkowymi, wspartymi na filarach. Obecnie budynek jest siedzibą muzeum regionalnego, biblioteki i USC.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Pankrzysztoff, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons