Muzeum powstało dzięki staraniom miejscowego społecznika i pedagoga - Włodzimierza Czerneckiego. Już przed wybuchem II Wojny Światowej, zgromadził wiele eksponatów, z których większość bezpowrotnie pochłonęła wojna. Działalność Czerneckiego doprowadziła do powstania w 1958 roku Społecznego Muzeum Regionalnego, którego pierwszą siedzibą był gmach liceum a trzy lata później placówkę przeniesiono do kamienicy przy ul. Mickiewicza. W 1986 roku siedzibą placówki stał się zabytkowy spichlerz, pochodzący z XVIII wieku. W latach 1994–1998 muzeum objęło zabytkowy zespół zamkowo-parkowy wraz z terenem podworskim. W 2004 roku zmieniono nazwę placówki na Muzeum Kresów w Lubaczowie. W 2010 roku do struktur Muzeum włączony został zespół zabudowań cerkwi św. Paraskewy w Radrużu. Aktualnie, w ramach ekspozycji stałej znajdują się następujące wystawy: - etnograficzne, ukazujące kulturę ludową miasta i okolicy (przedmioty codziennego użytku, rzemiosło, rękodzieło), - historyczne, ukazujące dzieje miasta i ziemi lubaczowskiej, począwszy od czasów najdawniejszych po koniec XX wieku (wizyta Jana Pawła II w Lubaczowie w 1991 roku), - sztuki, obejmujące kolekcje sarmackiego malarstwa portretowego oraz kulturę kresową - rzeźba i malarstwo sakralne. Placówka posiada także zbiór sztuki współczesnej takich polskich twórców jak m.in.: Erna Rosenstein, Zdzisław Beksiński, Kazimierz Mikulski, Teresa Pągowska, Jacek Waltoś, Maria Jarema.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Lubaczow11 [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]