Świątynia ma około 700 lat, gdyż w swoim zasadniczym zrębie została wzniesiona pod koniec XIII wieku. Na przełomie XV i XVI wieku od strony północnej została dobudowana do niej kruchta, która w XVIII wieku została przebudowana na kaplicę. W latach 1551−1585, dzięki staraniom wojewody chełmińskiego Stanisława Kostki, została zbudowana gotycko-renesansowa, trzykondygnacyjna, ceglana wieża, której podstawa została założona na zbliżonym do kola planie. W rzeczywistości jest to szesnastobok. Z cegły został zbudowany również jej dach hełmowy. Wieża ta dodaje malowniczości surowemu, kamienno-ceglanemu kościołowi. Prezbiterium jest ozdobione schodkowym szczytem. Do wnętrza wchodzi się przez gotycki portal. We wnętrzu znajduje się wiele cennych zabytków, m.in. gotycka szafka ołtarzowa, rokokowy ołtarz główny, powstały w 2 połowie XVIII wieku, umieszczony wcześniej w kościele franciszkanów w Chełmnie, barokowe ołtarze boczne. Świątynia posiada także okazałe alabastrowe epitafium rodziny Kostków z 1591 roku, ozdobione sceną Sądu Ostatecznego, odkute w warsztacie van den Blocków w Gdańsku.

W lisewskim kościele pochowani są członkowie rodu Kostków, związanych w XVI i XVII w. z Lisewem jako starostowie lipieńscy, w tym Stanisław Kostka, wojewoda chełmiński oraz jego synowie, Jan Kostka, kasztelan gdański i wojewoda sandomierski, i Stanisław.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Margoz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons