Celem ochrony jest zachowanie ze względów dydaktycznych i naukowych fragmentu lasu mieszanego pochodzenia naturalnego z udziałem buka na krańcowym stanowisku gromadnego zasięgu z charakterystycznym bogatym runem.

Rezerwat leży w granicach Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego oraz dwóch obszarów sieci Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony ptaków „Puszcza Barlinecka” PLB080001 oraz specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Ostoja Barlinecka” PLH080071.

Lasy porastające rezerwat są zróżnicowane siedliskowo, przeważają zespoły kwaśnej i żyznej buczyny, lecz występują tu również grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny, płaty dąbrów, a w mniejszym stopniu także brzezina bagienna i ols porzeczkowy. Niektóre drzewa mają rozmiary pomnikowe, a ich wiek sięga 180–200 lat. W runie rośnie m.in. szczawik zajęczy, nerecznica, przylaszczka, zawilec, fiołek leśny, orlica, marzanka wonna, prosownica rozpierzchła, przylaszczka pospolita.

W centrum rezerwatu leży niewielkie śródleśne jezioro porośnięte płatami grzybienia białego.

Z ciekawszych gatunków ptaków na terenie rezerwatu występuje m.in. dzięcioł średni, dzięcioł czarny, siniak, gągoł. W latach 2011–2012 introdukowano tu popielice z lasów sudeckich.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Hajotthu, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons