Kościół składa się z nawy głównej zakończonej prezbiterium z ołtarzem wykonanym przez firmę Ericha Adolfa z Wrocławia według proj. prof. Paula Plontke z Berlina oraz dwóch kaplic bocznych (naw) pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa i Najświętszej Maryi Panny, oraz dobudowanych dwóch wież i zakrystii. Ma następujące wymiary: długość × szerokość = (44,95 × 27,14) m oraz wysokość 34,69 m, a wraz ze szczytowym prętem na kulę i chorągiewkę nawet 37,35 m. Powierzchnia użytkowa kościoła wynosi 700 m², a kubatura 6500 m³.

Budynek jest murowany (początkowo drewniany), pseudohalowy, w stylu neogotyckim, wielokrotnie przebudowywany. Mury otoczone przyporami. Prostokątna w rzucie poziomym wieża główna kościoła o wymiarach (7,10 × 6,65) m i wysokości 37,35 m wykonana została w stylu gotycko-renesansowym z zainstalowanym dzwonem o nazwie Santa Maria o średnicy 120 cm z napędem elektrycznym, a druga wieża (kruchta) w rzucie poziomym koła o średnicy 3,19 m, jest niższa o wysokości 10,85 m – komunikacyjna, ze schodami kręconymi. Dach dwuspadowy z małą wieżyczką (murem) o wysokości 2,81 m, na sygnaturkę (obecnie zdemontowaną), w środku kalenicy, pokryty dachówką holenderką.

Kościół jest przykryty sklepieniem krzyżowo-żebrowym, a prezbiterium sklepieniem sieciowym, wokół którego umieszczono pięć witraży według proj. Bernharda Latazky z Berlina, z centralnym przedstawiającym scenę ukrzyżowania oraz czterech bocznych poświęconych: Trójcy Świętej, narodzeniu Jezusa, Zmartwychwstaniu i Duchowi Świętemu.

Retabulum ołtarzowe złożone jest z dwóch blach umieszczonych po obu stronach tabernakulum na których znajduje się osiem scen biblijnych: czterech ze Starego Testamentu (strona prawa) i czterech z Nowego Testamentu (strona lewa) oraz dodatkowymi przymocowanymi do nich drążkami zwieńczonymi figurami aniołów. Na szczycie ołtarza widoczny łaciński napis PANIS VITAE VITIS VERA, co można przetłumaczyć jako „Prawdziwy Chleb i Winorośl Życia”. Pod mensą ołtarzową umieszczono scenę Ostatniej Wieczerzy. Ołtarz od tyłu sygnowany: ALBERT SIEGERT BRESLAU SEPTEMBER 1936. Przy ołtarzu głównym, po lewej stronie znajduje się Obraz Matki Bożej Szkaplerznej zwany również Obrazem Matki Bożej Opawskiej, a po prawej w mensie umieszczono relikwiarze patronów kościoła wykonane przez artystę Pawła Bagińskiego oraz relikwiarz św. Jana Pawła II.

Na łuku tęczowym umieszczono figury Jezusa Miłosiernego, a poniżej św. Faustyny Kowalskiej z jej relikwiarzem ukrytym w mensie wspornikowej. Ponadto w nawie umieszczono na ścianie bocznej od zakrystii figurę św. Zygmunta, a na filarach figury: św. Jana Nepomucena, św. Jacka, św. Jadwigi Śląskiej, św. Melchiora Grodzieckiego i św. Franciszka z Asyżu. W centrum nawy od strony zakrystii znajduje się zabytkowa ambona z baldachimem, połączona ze ścianą kościoła. Sień przy wejściu głównym otoczona ornamentową kratą z zamontowanymi na niej wrotami, przy której wmurowano tablicę pamiątkową poświęconą Sybirakom. W kluczu głównego portalu wejściowego z drzwiami drewnianymi, dwuskrzydłowymi zrekonstruowano datę: 1511, gmerk i krzyż joannitów.

Ołtarz boczny w kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa jest tryptykiem z centralnym obrazem triumfującego Serca Jezusa oraz czterech bocznych obrazów ze scenami męki Pańskiej pędzla prof. Paula Plontke (modlitwy Jezusa w Ogrójcu, biczowania, cierniem ukoronowania i dźwigania krzyża), usytuowanych na skrzydłach. Po złożeniu skrzydeł wyłania się scena umycia nóg św. Piotrowi przez Jezusa w Wieczerniku. Na szczycie ołtarza umieszczono złoty krzyż, a poniżej niego symbol Ducha Świętego w postaci Gołębicy. Pod mensą ołtarzową widoczne są trzy reliefy. Ponadto w kaplicy zawieszono trzy obrazy: Jezusa Miłosiernego, w przejściu do nawy głównej oraz św. Jadwigi Śląskiej i św. Notburgi, na ścianie północno-zachodniej. Na końcu kaplicy pod chórem umieszczono figurę św. Antoniego trzymającego na swym ręku małego Jezusa. Od 2012, przy ołtarzu Najświętszego Serca Pana Jezusa odbywa się wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu.


W drugiej bocznej kaplicy poświęconej Najświętszej Maryi Pannie umieszczony został Obraz Matki Boskiej z Koźla, z lat 1420–1430. Ołtarz wykonany wg. projektu Ewy Budniewskiej-Bartek, wykonany w firmie Halupczok w Opolu. Pod posadzką kaplicy znajduje się krypta grobowa trójki krewnych fundatora kościoła z rodu Oppersdorffów. Ponadto w kaplicy umieszczono na filarze figurę św. Anny ze swoją córką Maryją, a na bocznej ścianie św. Józefa trzymającego na swym ręku małego Jezusa oraz zamontowano pamiątkową tablicę obchodu jubileuszowego roku 2000, przy której ustawiono na stojaku figurę Matki Bożej Fatimskiej. W przedłużeniu tej nawy, idąc dalej, na ścianie południowo-wschodniej wisi gotycki krucyfiks z XVI wieku, a blisko niego znajduje się renesansowa, żeliwna, inskrypcyjna płyta nagrobna z monogramem i kartuszem herbowym zmarłej w 1572 Agnieszki Wittlich. Pod chórem umieszczono figurę Niepokalanego Serca Maryi. Obok, po lewej stronie zawieszono obraz z wizerunkiem kapucyna św. Ojca Pio OFMCap.

W kościele zainstalowano w 1929 organy firmy Rieger (na tabliczce napis: Opus 2406 Rieger), wyposażone w 43 głosy o trzech manuałach, wolnostojące piszczałki prospektowe, pneumatyczne traktury, wiatrownice stożkowe i rezerwuar: 3 miechy pływakowe (główny zasobnik powietrza wraz z podawaczem oraz dwa miechy kompensacyjne).

Plac wokół kościoła (dawniej cmentarz) otoczony jest murem oporowym. Za prezbiterium na postumencie stoi figura Chrystusa, a koło głównego wejścia krzyż misyjny z 1930. Przy bocznym wejściu (zachodnim) umieszczono drugi krzyż poświęcony pamięci bł. Jerzego Popiełuszki. Nieopodal jego usytuowano grobowiec zmarłych pasterzy parafii.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Michał Bulsa, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons