Kościół został zbudowany dla osadników kolonizacji fryderycjańskiej. Pierwotnie był to kościół o konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem strychulcowym, posadowiony na kamiennej podmurówce. W 1945 roku został zdewastowany a następnie przejęty przez katolików.

W 1978 roku kościół został przebudowany na murowany i otynkowany, przez co zatracił pierwotne cechy stylowe (jedyną oryginalną pozostałością jest wieża konstrukcji drewnianej).
We wnętrzu zachowała się jedna empora - przy ścianie południowej. Na wieży znajduje się dzwon z 1784 roku.

Kościół ma dwie przybudówki - kruchtę nad którą umieszczono wieżę oraz zakrystię. Przedsionek zwieńczony jest chorągiewką pogodową i krzyżem joannickim. Korpus kryty dachem czterospadowym.



W 1963 roku kościół wpisano do rejestru zabytków.


fot. MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons