Pierwotnie rynek otaczały drewniane budynki, które od końca XV wieku stopniowo zastępowano murowanymi. Trwała zabudowa pojawiła się pod koniec XV wieku. Z tego okresu pochodzi najstarsza zachowana kamienica wójtowska oraz piwnice przyrynkowych kamienic, w których niegdyś składowano wino.

Obecnie wokół rynku wznoszą się zabytkowe kamienice pochodzące z różnych okresów. Część z nich posiada charakterystyczne, arkadowe podcienia nadające tej części miasta swoisty, niepowtarzalny charakter. Podcienia w południowej oraz we wschodniej części północnej pierzei pochodzą z XVI i XVII wieku, natomiast w zachodniej części pierzei południowej są rekonstrukcją z przełomu XIX i XX wieku. Najciekawsze kamieniczki znajdują się w południowo-wschodniej części rynku. Była to bowiem jego najbardziej reprezentacyjna część, należąca do najbogatszych właścicieli.

W latach 1999-2000 na rynku prowadzono badania archeologiczne które ujawniły pozostałości cennych elementów dawnej infrastruktury miejskiej tj. kramy kupieckie, studnie, wodociągi, kanały ściekowe, a przede wszystkim relikty dwóch okazałych budowli: renesansowego ratusza oraz domu wójtowskiego. Zarys obu budynków jest widoczny na płycie. 

fot. Miasto Szkła