Zbudowany został w latach 1695-1717 jako świątynia zakonu jezuitów (fundatorką była Krystyna z Lubomirskich Potocka, zmarła w 1699 i pochowana w budowanej wówczas świątyni). W 1774 po kasacie zakonu kościół stał się katedrą diecezji chełmskiej. Funkcję tę pełnił do 1805, kiedy siedzibę diecezji przeniesiono do Lublina.

Jest to typowa budowla jezuicka. Kościół na planie krzyża, trójnawowy, z transeptem i zamkniętym półkoliście prezbiterium. Wnętrze urządzone z przepychem i bogactwem dekoracji sztukatorskiej i malarskiej. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny pochodzący z XVIII wieku. W ramionach transeptu znajdują się dwa duże ołtarze boczne: Matki Boskiej Różańcowej i św. Antoniego, również pochodzące z XVIII wieku. Na chórze znajdują się 26-głosowe organy pochodzące z 1912, wbudowane w XVII-wieczny prospekt; remontowane w 1950 i 1991. Sklepienie pokrywa polichromia autorstwa zakonnika Adama Swacha pochodząca z 1721 ze scenami z życia św. Franciszka Ksawerego.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Gorofil, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons