W 1784 roku została wykonana polichromia. Podczas II wojny światowej wnętrze kościoła zostało zdewastowane. Jest to budowla jednonawowa, kryta blachą. Świątynia posiada około 150 miejsc siedzących i około 200 miejsc stojących. Wnętrze posiada długość 30 metrów i szerokość 11 metrów. Posadzka we wnętrzu jest terakotowa, wzorzysta, natomiast w prezbiterium marmurowa, przede wszystkim odmiany: „bolechowice” i „biała Marianna”, chór muzyczny posiada powierzchnię 30 metrów kwadratowych i jest podparty dwoma filarami. Dawna polichromia została zniszczona podczas II wojny światowej. Ołtarz główny pochodzi z 1954 roku i został wykonany według projektu Stanisława Kochanka z Krosna, w warsztacie F.M. Paśków w Przemyślu, jest ozdobiony drewnianą figurą Chrystusa Ukrzyżowanego, wykonaną przez Stanisława Smoczyńskiego z Wojaszówki. Krucyfiks został odrestaurowany w 2003 roku przez Małgorzatę Dawidiuk z Przemyśla. Dwa ołtarze boczne zabytkowe z XVIII wieku zostały przeniesione w 1972 roku z Dubiecka, w każdym znajdują się po cztery rzeźby i dwa obrazy. Niektóre obrazy zostały namalowane przez ks. Mikołaja Tereińskiego. Chrzcielnica w stylu rokokowym, drewniana, polichromowana, złocona, posiadająca piękną snycerkę, jest najcenniejszym sprzętem zachowanym z dawnego wyposażenia świątyni. Została odnowiona i przeniesiona do prezbiterium oraz wyeksponowana. Przy niej został ochrzczony późniejszy metropolita krakowski kardynał Adam Stefan Sapieha. Świątynia posiada organy 16 głosowe, pneumatyczne, wykonane w 1986 roku przez Jana Zycha z Wołomina. W 2005 roku instrument został przestrojony i zakonserwowany przez Romualda Greiza. Szafa zabytkowa pochodzi z XIX wieku i była dawniej częścią organów z kościoła Bernardynów w Przeworsku. Została przebudowana w 1986 roku i wymaga uzupełnienia. W zakrystii i „skarbcu” świątyni znajdują się zabytkowe ornaty oraz kilka naczyń liturgicznych.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Tajchman, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons